Evet kişinin af dilemesi sonucu günahları affolunur; fakat bu günah için günah işlediği kişiye bunun beş mislini ödemek zorundadır. İsrail soyundan gelen kişiler yabancı kavimlerden ayrılmışlardı. Kendilerinin ve geçmişteki atalarının günahlarını ayakta alenen itiraf ettiler. Oldukları yerde durarak bir günün çeyrek saati boyunca inandıkları Tanrı olan Rab’bin Kutsal Kitabını okuyarak dua ettiler. Nehemya’da belirtildiği üzere günün yine bir çeyreğinde, tapındıkları Tanrıya günahlarını itiraf ederek tapındılar.

Eski Antlaşma şunu belirtir: Sizler, kendi kutsal kitabınızı yüksek sesle okumalısınız. Özellikle dini günlerde ve Tanrının evinde günahlarınızı yüksek sesle itiraf etmelisiniz. Aynen şöyle yakaracaksınız Tanrıya: Doğruluk Rabbimiz olan Tanrı’ya özgüdür. Bugünkü utancımız bize özgüdür. Yahuda kavmine, Yeruşalim halkına, krallarımıza, prenslerimize, kahinlerimize, peygamberlerimize, ve atalarımıza özgüdür. Çünkü Rabbimizin gözünde günah işledik, O’na boyun eğmedik, Rabbimiz Tanrı’nın sesini dinlemedik. Buyruklarına uymamızı Rab bize bildiriyordu (Baruk 1:14-18).

Hıristiyanlık inancı ya da Kilise himayesinde bulunan her ergin birey, vaftizli olarak küçük veya büyük bütün günahları için bağışlanma dilemelidir. Bu durumdaki günah çıkartıcı kavramı ise, İsa’nın bu dini kuralı emanet ettiği Havarilerin bu geleneği Piskopos ve rahiplere bırakmasından kaynaklanır. Kişilerin bağışladığı günahlar “Günah Çıkartısı” vasıtasıyla Baba, Oğul ve Kutsal Ruh tarafından bağışlanır. Fakat bazı günahlar vardır ki, ağır olan bu günahların ve aforoz edilmenin kefareti ise ancak Ruhani Lider olan Papa tarafından bağışlanabilir. Bu bağışlanma yetkisini Papa, Piskopos veya Rahiplere de verebilir. Ölümle şekillenen olaylarda Rahipler, her türlü günah ve aforozu kaldırabilirler. Ayrıca Rahip, günahlarını itiraf eden günahkarın günahlarını mezara kadar kendisinde saklamak zorundadır. İtirafları yayınlayan veya anlatan dini görevliler büyük cezalara çarptırılır.

Özellikle Ortodoks inanca sahip toplumlarda yapılan itirafın gizli kalması esas kuraldır. Teolojik açıdan da, itirafın kişi ile Tanrı arasında bir muhakeme olması ve bu duruma üçüncü kişinin dahil olmasının itirafa gölge düşüreceğine inanılır. Ayrıca kişi, itirafının gizliliğinden emin değilse, bu durumda günahkar kişinin samimiyetle itirafı beklenemez. Ayrıca Papazın bu gizliliği ihlal etmesi demek Kilise kanunları gereği cezalandırılması ile sonuçlanır. Bunun perçinlenmesi amacıyla Aziz olan Nikodemus Hagiorite, ruhban sınıfını, duydukları itiraf her ne olursa olsun bunu gizlemeleri konusunda uyarmıştır. Ayrıca “Pedalion” adlı kitabın yazarı, itiraf gizeminin gizlilik ilkesini ihlal eden papazın görevden alınması gerektiğini belirtmiştir. Kos metropoliti Emanuel, günah çıkarma esnasında kişilerin itirafları için belirttiği Exomologeteke adlı kitabında, itirafın gizliliği konusunda geçerli bir kural olduğunu belirtmiştir.

İtiraf Gizemine inanan kişi, Kilise hayatına inanan, Mesih ve Kutsal Ruh kavramlarına gönülden bağlı biridir. Ayrıca her kim ki, Mesih’i ve Kilise hayatını içtenlikle hissetmezse bağışlanma dileyemez. Bu gerçekten büyük bir gizemdir. Çünkü nasıl ki kişi içtenlikle af dilerse ve Mesih’ten af dilerse, bu affedilmenin nasıl olduğu ve sonuçlanıp sonuçlanmadığı Tanrı ve günahkar arasında büyük bir muammadır. Genel olarak belirtilen itiraf terimi, kişinin Tanrı ve kişiler önünde apaçık bir biçimde günahlarını söylemesidir. Fakat tabiî ki bu durum, Hıristiyanlığın ikinci büyük mezhebi olan Ortodoks inancı tarafından kesinlikle gizli kalması gereken bir itiraf gizemidir.

Matta (Vaftizci Yuhanna/Yahya-3:6): Kudüs’ün, bütün Yahudiye’nin ve tüm Şeria nehri yöresinin halkı ona geliyor. Günahlarını itiraf ediyor, onun tarafından Şeria nehrinde vaftiz ediliyordu.

Markos (1:5): Bütün Yahudiye halkı ve Kudüslülerin hepsi ona geliyor, günahlarını itiraf ediyor, onun tarafından Şeria nehrinde vaftiz ediliyordu.

Yakup (Havariler Dönemi-5:16): Bu nedenle, şifa bulmak için günahlarınızı birbirinize itiraf edin ve birbiriniz için dua edin. Doğru kişinin yalvarışı çok güçlü ve etkilidir.

Elçilerin İşleri (19:18): İman etmiş olanların birçoğu geliyor, yapmış oldukları kötülükleri itiraf edip açığa vuruyordu.

1)- Timoteyus (6:12): İman uğrunda yüce mücadeleyi sürdür. Sonsuz yaşamam sımsıkı sarıl. Bunun için çağrıldın ve birçok tanık önünde yüce inancı açıkça benimsedin.

1)- Yuhanna (1:9): Ama günahlarımızı itiraf edersek, güvenilir ve adil olan Tanrı, günahlarımızı bağışlayıp bizi her kötülükten arındıracaktır.