Tarihte çok az bilinen bu alay oldukça sıradışı olmakla birlikte Mevlevi'lerden oluşmuştur. Kendisi de Mevlevi olan Sultan Reşad I. Dünya Savaşında Mevlevilerin hem manevi desteğini önemsemiş hem de bizzat savaşa katılmalarının oldukça faydalı olduğunu düşünüp Mevlevi'leri savaşa davet etmiştir. Filistin Cephesine gönderilmek üzere "Mücahidin-i Mevleviye Alayı"nın kurulmasını, Kafkas Cephesine gönderilmek üzere de "Mücahidin-i Bektaşiyye Alayı"nın kurulmasını arzu etmiştir. Bunun üzerine İstanbul'daki Mevlevileri kılıçla donatmış ve kurulacak alaya tüm Mevlevileri beklediğini belirtmiştir.

"Cihad-ı Mukaddes" göreviyle çağırılan Mevlevilerin lideri olarak Konya Mevlana Dergahı Şeyhi Veled Çelebi seçildi. Veled Çelebi'den gönüllü Mevlevi alayı oluşturması istendi ve Mücahid-i Mevleviye komutanlığına atandı. Veled Çelebi 3 yıl boyunca albay olarak bu alaya komuta etti ve Şam'da yaşadı.

İttihat ve Terraki'nin önemli isimlerinden Cemil Paşa'nın oldukça benimsediği mevlevi alayı tüm ülkede yayılmaya başladı. Ülke çapındaki Mevlevi dergaları gönüllü alaylar kurmaya başladılar. Kısa bir süre içerisinde Alay'a 47 Mevlevihane'den 1026 kişi katılmıştı. 

Alaya askeri anlamda düzenlemeler yapması için Harbiye Nezareti tarafından Kolağası Hüseyin Hüsnü ve Doktor Kıdemli Yüzbaşı Behçet ve Eczacı Zühdi Bey gönderilmişti. Alayın kıyafetleri de özgündü. Başlarında Mevlevi sikkesi, sırtlarında Derviş cübbesi vardı. Harbiye nezareti önünde toplanan alay bir törenle ve dualarla Konya'ya uğurlandı. Alay Konya'ya ulaştı ve teçhiz işlemleri yapıldı. İşlemler bittikten sonra alay Konya'daki Mevlevi Dergahı önünde toplandı dergahın mescidine konulan sancak dualarla çıkarıldı. Gönüllülere silahları dağıtıldı ve alay Şam'a doğru yola çıktı.

Şam'a varan alay Cebel-i Lübnan'da karargahı olan 4. ordunun emrine verildi ve hemen hazırlıklara başlandı. Alaydakilere yürüyüş ve atış eğitimleri verildi fakat tam olarak hazır olmadıkları için savaş sahasına alınmadılar. Cepheye gitmeyen Mevleviler merkezde ve birliklerde çeşitli görevler yaptılar. Özellikle askerlere manevi destek vermeleri en önemli görevleriydi. 3 sene boyunca askerlere moral desteği vermek, maneviyatlarını yüksek tutmak için cephede kaldılar. Suriye bozgunundan sonra da orduların geri çekilmesinin ardından Mevleviler Mevlevihanelerine geri döndüler.