Bu ülkede tarihi herkes sever ama açık oturum izleme alışkanlığı yok. Açık oturumlar siyaset meydanlarıyla, A takımlarıyla bitti.
O dönemler konuklar Cem Karaca, Barış Manço gibi isimlerdi. Özgürce eleştiri yapabiliyorlardı. Halk daha bilinçliydi çünkü halkı yönlendirebilen sanatçılar vardı ki bu sanatçılar zamanında devletten yedikleri darbelerden dolayı Belçika'ya Fransa'ya kaçıp sonra affedilerek geri dönebilen sanatçılar. Biz ülkecek hiçbir zaman doğru konuşanı, özgürce eleştiri yapanı tutmadık. Siyaset konuşmak için tarih bilmek gerekir. Artık ülkede siyaset konuşulamadığı için insanlar tarih bilmeye de gerek duymuyor.
Cem Karaca ne de güzel demişti şu röportajında: Bir şeyler değişti ama hangi yönde?