Tarihi Olaylar

Göğüs koparıcı hem işkence hemde sorgulama için 19. yüzyılın sonralarına kadar Almanya ve Fransa'da kullanılan işkence yöntemiydi. Bu yöntem zina yapanlara, bilerek düşük yapanlara, evlilik dışı çocuk sahibi olanlara, büyücülere ve Tanrı'ya küfür edenlere uygulanırdı. Aletteki kıskaçlar soğuk veya sıcak olarak çıplak bedene uygulanır göğüs ucunu veya göğüsü koparıp suçlunun kan kaybından ölmesine neden olurdu.

Bu idam yöntemi özellikle İspanya'da yaygın olarak kullanılırdı. İşkence aleti olarak tamamı demirden yapılmış tasma olan kısmı kurbanın boyun kısmına gelirdi. İşkencenin arka omuriliği kısmında vida veya çivi bulunurdu. Böylelikle suçlunun omuriliği ezilip nefessizlikten ölürdü. Bu işkence yönteminde amaç suçluyu konuşturmak ve dayanılmaz acı içerisinde ölmesini sağlamaktı. 

Avrupa'da en çok kullanılan işkence yöntemlerinden biri olan testere işkencesi, hemen hemen her evde bulunan malzemelerden ugulandığı için oldukça yaygın bir şekilde kullanılmıştır. Bu işkence yönteminde suçlu baş aşağı elleri bağlı ayakları da kazığa bağlı bir şekilde dikiliyor. Baş aşağı kan akışı sağlandığından kurban bacak arasından kesilmeye başlanıyordu. Posisyon gereği suçlu kişi, baş aşağı olduğundan bilinç uzun süre açık oluyor ve acıyı daha fazla hissediyordu. Bu cezaya çarptırılanlar ise zina yapan, büyücüklüle uğraşan, isyan çıkaran ve itaatsiz davranan kişiler olurdu.

Bu işkence aleti bir sapın uçuna takılan süzgeçten oluşmaktadır. İçine doldurulan eritilmiş kurşun, katran, kaynar su veya kızgın yağ ile suçlunun en açı çekecek bölgelerine püskürtülürdü. Kurşun süzgeci oldukça acı veren ve işkence çektiren yöntemlerin arasındaydı.

Bu işkence, özellikle İspanyol Engizisyon mahkemelerinde kullanılan işkence yöntemiydi. Tepesi sivriltilen tahta bir blokta kurban elleri arkadan bağlı bir şekilde eşeğe biner gibi sivri bloğa otutturuluyor ve ayaklarına ağırlık bağlanıyordu. İşlediği suça göre ağırlıklar arttırılıp azaltılabiliyordu. Ama genellikle kurban ortadan ikiye ayrılana kadar ağırlıklar verilmeye devam ediyordu.

Tarihte kullanılan kazığa oturtma idam şekline benzer bir yöntemdir. Suçlunun elleri bağlanarak üst bel kısmından demir bir kemerle havaya kaldırılır sonrasında piramid şeklindeki kutuya bırakılırdı. Erkeklerde anüs, kadınlarda vajina bölgesine gelen piramidin üst kısmı oldukça acı veren işkence yöntemlerinden biriydi. Sonucundaysa kurban genellikle enfeksiyon kaparak inanılmaz acı verici bir şekilde ölürdü.

Çöpçünün kızı isimli bu işkence aletinin mucidi Londra kulesinin teğmeni William Scevington’ dır. Bu işkenceye çarptırılan suçlu dizlerinin üstünde çömelerek etrafına metal bu çevçeve geçirilirdi. Suçlunun ağzından ve burnundan kan gelinceye kadar metal demir sıkıştırıldı. Uygulanan bu yöntem basit gibi görünür ama oldukça da acı verirdi.

Adını armut şeklinden alan bu işkence aleti vida yardımıyla ikiye veya üçe ayrılırdı. Erkeklerde anüse, kadınlarda vajinaya uygulanan bu işkence vücutta asla düzelmeyen tahribata yol açardı. Genellikle zina, homoseksüellik ve ensest suçlarından yargılanan kişilere uygulanan işkence yöntemiydi.

Ortaçağ'da işkece aleti olarak kullanılan bu sandalyenin neredeyse tamamında 500 ile 1500 arası çelik çivi bulunmaktadır. Kullanılan bu çelik çiviler kurbanın etini delerek daha derine işlemesi için vida ile tutturulurdu. Hatta bazen işkence aletinin acının şiddetini arttırması için ateş koyulacak yerleri de bulunurdu. İşkence uygulanacak kişi sandalyeye sıkıca bağlanır ve vücuduna saplanan çivilerden dolayı hareket edemezdi. Bu işkence yöntemi Almanya, İtalya, İspanya, Fransa ve diğer Orta Avrupa ülkeleri tarafından 19. yüzyılın sonuna kadar kullanıldı.
 

Timsah ağzı şeklinde yapılan bu işkence aleti vatan hainlerine veya devlat adamlarına suikast düzenlemiş ve başarılı olmuş kişiler üzerinde uygulanırdı. Görüntü itibariyle penseyi andıran bu timsah makasının içinde küçük küçük jiletler bulunmaktaydı. İşkence yönteminde ise timsah makası kızgın ateşte verilip suçlunun penisi koparılırdı. Böylelikle kurban kan kaybından ölürdü.